که دهانم جا مانده

 نمی رسد به دهانم/ جا نمی گیرد / خواب نمی رود در/.../ عقلم کورتاژ را  / رد شده اصلن از درز/ از درز/ باران هم که / بلند بلند/..../ سینه های تو راستی/ ای مسنجرترین بدن ِ !/ در عاطفی ترین نرم افزار میکس ِ روحیه/..../  / ... /ایتالیا/.../ که  زنگ می زنم به دهانت و قطع می کنم؟/ همسایه یمان  را / سازمان ملل؟/ که جا مانده در رحم ِ خواهرزاده ی سالوادور دالی؟/ نه /  / فقط / گفته بودم .

پفیوز شدن مصرع دوم از بیت نود و سه

 برای همیشه بگویم / .../ باز شدن اقاقی /  دهان / خواب غزل / جیب ِ جین ِ آبی /.../ ماهرخ!/ /سوزان کن کشاله ی پاهایم را/ سوزان ِ /دیهیم اما

دیوید لینچ ِ متوازن ِ ارضا شدن

تو کجا/ در این نیمه شب تند ِ باکره گی/ در این حجامت ناخواسته ی نکتار و سیب ِ هماهنگ همخوابه گی/.../ ابتدای مرحله ی جام ِ می/ در همان المان نامتناهی ی نوستالژی و میل جنسی و روح الله/........../ آخر و عاقبت ِ سینه هایت را میگویم رودابه! / شبیه هرج و مرج ماهانه ی پا/ در کتابخانه ی احتمالی ی خون/ در کاتوزای احساساتی ی ذهن/ در سیب/ در غزل / در نهانخانه ی پفیوز ِشوق/ ...قدت بلند شده است امشب / سودابه! / آی ی ی ضریب زاویه ی یخچال تنهایی!/...../ /سودابه