4.11.09
تا باد می رود حتی پاهای ترک
7.10.09
که دهانم جا مانده
5.10.09
پفیوز شدن مصرع دوم از بیت نود و سه
4.10.09
دیوید لینچ ِ متوازن ِ ارضا شدن
11.9.09
احتمالات بدن و استفراغ
عود ِ تو جا ماند در دهان من/ و امتیاز شد حالت ِ مقوایی نگاه را/ که پوز بند ِ هنر شده بود و عکاسی /.../ عود تو جا ماند در دهان من/ و ملاریته کرد کدهای موازی ی ورود به دستگاه تناسلی ی شاعرانه گی را/ و سرباز سرباز انقباض باراند بر رادمان خواستن ِ دستان تو/ که نمودار هم تختی با تنور بود/.../ و باز در بازه ی بی زمانه گی های بدن اجتناب کرد خواهش ِ تئوریها ی لیسیدنی که مبتلا کرده بود زبان ِ هر چه مرد بود را شهر/ هر چه مرد بود را شهر/.../ و شعور را که در موازنه ی بی هماهنگی های شب /ارگاسم می کرد آشفته گی ی نیلی ی تنفس را/.../ ای اجتناب افراطی پا/ گزارش کن دستان من را بر احتمالات بدن و استفراغ / گزارش کن لحظه تکیده گی های سرب را بر پیشانی بلند فرم/ بر چهره از هم دریده ی شعر/ بر منتها الیه سمت چپ ِ نبوغ / ای اجتناب افراطی پا/ ای اجتناب افراطی پا
9.6.09
21.4.09
این مساله ازجمله پیش زمینه های آماده سازی ی ذهن است برای پذیرش ساختارهای نامتعارف در زبان. در واقع این نوع آشنازدایی نه در ساختار شعر فرم که در سیستمی که واژه های در آن اتفاق می افتند حاصل شده است
کلیدی بودن این مساله تا حدی ست که میتوان آن را ماشین رمزگشای شعر فرم نامید
.
17.4.09
به نظر می آید تلفیقی از این دو، راه حل مساله باشد. اما من این را چیزی بیش از -دمکراتیزه- شدن سلیقه ی معاصر نمی دانم. آنچه باعث تحول در روح زمانه میشود، چیزی نیست جز تلاش برای خروج از دایره هارمونی گرایی به منظور کشف مرزهای جدید در تجربه ی تاریخ بشری
نمونه ی درجه ی یک آن: نیچه
.
15.4.09
حال از شما می خواهم که واژه ی -خیس- را تعریف کنید. می بینید که پاسخ تا چه حد دشوار و نزد هر ذهنی متفاوت است و حتی گاهی بی معنا.
- آنچه مهم است دقت به این مساله است که -بی معنا- را با -تهی از معنا- خلط نکنیم
برای دستیابی به فضاهای معنایی ی جدید می بایستی به این تفاوت ظریف دقت کنیم. خصوصا در زمینه ی ادبیات زیباشناسانه
.
14.4.09
پیش انگاشت درباره ی زبان
.
13.4.09
امر زیبا، به طرزی پیشینی، دارای خاصیت گریز است.
در بعضی موارد، گرایش به فضای غیرهارمونیک پیدا میکند تا سوژه ی شناسنده، با برچسب غیرهارمونیک بودن، به دنبال آن نرود.
نمونه: فضاهای اکسپرسیو ، ادبیات ساختارشکن، نهضتهای پست مدرن
.
معنا در بازی زبانی
در واقع میتوان با ایجاد تغییر در نوع بازی زبانی، به تجربه های معنایی ی جدیدی در حوزه ی زبان دست یافت. با این روش که از طریق برهم زدن مرزهای بازی زبانی، کارکرد واژه را نیز تغییر دهیم.
تنها کافیست، در جهت ها و زاویه های خارج از قرارداد، کارکرد زبان را از بعد عملی به بعد زیباشناسانه سوق دهیم.
شعر فرم
به جای کلمه ی -کلاسیک- کلمه هایی مثل: سنتی، معناگرا، تک معنا، معنامحدود، قالبی، صلب و... هم قابل تصور است
.
ترجمه
برگردان از متن آلمانی: علی کریمی-ایسان سلمانی
از جمله فلاسفه پساساختارگرا میتوان کسانی چون میشل فوکو، ژاک دریدا، ژیل دولوز، رولان بارت، ژاک لاکان، لوئیس آلتوسر، ژان بودریار، سلاووی ژیژک، ارنستو لاکلو، جودیت باتلر و هلن سیکسو را نام برد
Der Begriff Poststrukturalismus kennzeichnet unterschiedliche geisteswissenschaftliche und philosophische Ansätze und Methoden, die Ende der 1960er Jahre zuerst in Frankreich entstanden. Die Abgrenzungen zum klassischen Strukturalismus eines Roman Jakobson, Ferdinand de Saussure oder Claude Lévi-Strauss und anderer werden von einzelnen Poststrukturalisten unterschiedlich bestimmt. Meist werden Unterschiede darin gesehen, dass Poststrukturalisten bestehende Strukturen und Diskurse weniger als statische und stabile Gebilde sehen, sondern den Blick stärker auf die historischen Diskontinuitäten, Brüche und vor allem auf die Konstruktionsbedingungen von Strukturen richten. Typisch sind eine kritische Herangehensweise an strukturierende Begriffe, normative Vorstellungen und theoretische Prinzipien. Ordnungsprinzipien klassischer metaphysischer Systeme werden auf die Bedingungen ihrer Geltung hin befragt und analysiert. Dabei werden psychoanalytische, diskursanalytische, semiotische und sprachphilosophische Methoden verwendet.
Dem Poststrukturalismus werden Theoretiker wie Michel Foucault, Jacques Derrida, Gilles Deleuze, Roland Barthes, Jacques Lacan, Louis Althusser, Jean Baudrillard, Slavoj Žižek, Ernesto Laclau, Judith Butler und Hélène Cixious zugerechnet.
From Wikipedia, the free encyclopedia
.
شعر فرم
در نقد شعر فرم، چیره دستی منقد بیش از شاعر خود نمایی میکند و این یکی از دلایل اساسی مفعول واقع شدن ادبیات فرا مدرن است در برابر نفد معاصر. اما کشش اصلی در مفهوم /خلق کردن/ نوع پیچیده یی از ترکیب مداوم و همواره ی ذهن خودآگاه و ناخودآگاه است در واکنش به محیط درونی و بیرونی ی شاعر و تاثیرپذیری او از گستره ی هستی. فارغ از تمام پیش تعریف ها و چهارچوب چینی های فضای نقد و این به معنای امکان چند لایه تر بودن شعر است در برابر نقد و هم چنین معنا گریزی ِ شعر فرم که ادبیات را به سمت دمکراسی ی معنا پیش برده و با مرام فکری پست مدرن که در مقابل دیکتاتوری ی اطلاعاتِ دوران مدرن پرچم مخالفت /گذار/ را بالا برده، هم سو و هم پیمان است.از سوی دیگر در اتمسفر راکد ادبیات معاصر فارسی، تلاش برای گشودن دریچه یی نو که به نحوی حتا غیر مستقیم از امکانات زبانی استفاده و یا به بیان دقیق تر /سو استفاده/ کرده و تجربیات جدیدی را در این زمینه برای مخاطب فراهم آورد، به طرزی تصور ناپذیر مشکل می نماید. خاصه آنکه برچسب زنی ی این نوع ادبیات تحت عنوان شعر فرم، به نوعی همسویی ی ناخودآگاه با انگیزشهای انتقادی ی دستگاه مدرن است که پدیدارها را تنها زیر عنوان تعاریف موجه دانسته و دایره را بر پرده دری ی ذهن ِ سینوسی ی شاعر تنگ می کند
2.1.09
sr = 44100
kr = 4410
ksmps = 10
nchnls = 1
instr 51
ifunc = p11
irel = 0.01
idel1 = p3 * p10
isus = p3 - (idel1 + irel)
iamp = ampdb(p4)
iscale = iamp * .333
inote = cpspch(p5)
k3 linseg 0, idel1, p9, isus, p9, irel, 0
k2 oscil k3, p8, 1
k1 linen iscale, p6, p3, p7
a3 oscil k1, inote*10*k2, ifunc
a2 oscil k1, inote*20*k2, ifunc
a1 oscil k1, inote*30*k2, ifunc
out a1+a2+a3
endin
instr 101
kFreq expon 50, 1, 55
a4 oscil 10000, kFreq, 1
out a4
endin
f1 0 2048 10 1 0.5 0.3 0.25 0.2 0.167 0.14 0.125 .111
i51 0 60 86 10.00 0.1 0.7 7 60 .4 1
i51 10 20 100 20.02 1 0.2 60 20 .1 1
i51 20 30 86 1.04 2 1 5 100 .004 1
i51 30 35 86 4.04 2 1 3 30 .04
i51 55 10 86 4.04 2 1 100 50 .4 1
i51 60 15 86 10.04 .2 .5 5 3 3 1
i101 0 77 86 1.00 0.1 0.7 7 6 .4 1
1.1.09
import javax.sound.midi.*;
public class Musik2 {
public static void main(String [] rags){
try{
Sequencer sequencer = MidiSystem.getSequencer(); // سی دی پلیر
sequencer.open();
Sequence seq= new Sequence(Sequence.PPQ, 4); // سی دی
Track track = seq.createTrack();
for (int i = 5 ; i < 61; i+=4) {
track.add(makeEvent(144,1,i,100,i));
track.add(makeEvent(128,1,i,100,i+2));
}
sequencer.setSequence(seq);
sequencer.setTempoInBPM(220);
sequencer.start();
Thread.sleep(5000);
sequencer.close();
} catch (Exception ex) {ex.printStackTrace();}
}
public static MidiEvent makeEvent(int comd, int chan, int one, int two, int tick) {
MidiEvent event = null;
try {
ShortMessage a = new ShortMessage();
a.setMessage(comd, chan, one, two);
event = new MidiEvent(a, tick);
} catch (InvalidMidiDataException imde) {
imde.printStackTrace();
}
return event;
}
}