4.10.09

دیوید لینچ ِ متوازن ِ ارضا شدن

تو کجا/ در این نیمه شب تند ِ باکره گی/ در این حجامت ناخواسته ی نکتار و سیب ِ هماهنگ همخوابه گی/.../ ابتدای مرحله ی جام ِ می/ در همان المان نامتناهی ی نوستالژی و میل جنسی و روح الله/........../ آخر و عاقبت ِ سینه هایت را میگویم رودابه! / شبیه هرج و مرج ماهانه ی پا/ در کتابخانه ی احتمالی ی خون/ در کاتوزای احساساتی ی ذهن/ در سیب/ در غزل / در نهانخانه ی پفیوز ِشوق/ ...قدت بلند شده است امشب / سودابه! / آی ی ی ضریب زاویه ی یخچال تنهایی!/...../ /سودابه