تاویل بودلر و بخار

صورتش از طبقه ی سوم پایین افتاد. سرما اطراف چشمانش را آبی کرده بود. پله ها را تا کرد و در جیب عقب شلوارش گذاشت

 

...انگار قرار نبود که امشب

  

:ساعت نه

آفتاب چشمانش را می زد. عینک اش چند متر آن طرف تر مشغول چانه زنی با دخترکی بود که مردمک راستش سوراخ شده بود.

 
 

عینک: تو رود. تو روده های حمایت ِ تکرار. تو توران شاهِ ترنهای تندروی تهران-توکیو

دخترک: فِک کنم کار ما تا بیست دیقه دیگه تموم شه

عینک: تا دیسِ ریواس. آی. آیت

Le dehors est le dedans :دریدا

عینک: این بیاتِ تُرک است. تِرکهای جدیدی از جدیّت

دخترک: پاپاروچ! کتابارو از کتابخونه بیار بیرون

:ساعت هشت و پنجاه و سه دقیقه

دختر مو بلوند از پله های مارپیچ بالا آمد